Η λαλίστατη Σιωπή των εικόνων

Το Κόστος του ΟΧΙ

Αφιερωμένο....


Ποτέ να μην κάνω αυτό που δεν θέλω. Αρκεί να καταφέρω να απαλλαγώ απ’ την ανάγκη μου να βλέπω κάποιους να με επικροτούν, να με χειροκροτούν, να με αγαπούν. Το κόστος είναι ότι όταν κάποιος τολμάει να πει “όχι” αρχίζει να ανακαλύπτει κάποιες άγνωστες πλευρές των φίλων του: το σβέρκο, την πλάτη και όλα τα σημεία που γίνονται ορατά μόνο όταν ο άλλος φεύγει.

Χόρχε Μπουκάϊ


8 σχόλια:

  1. Καταλαβαίνω και σέβομαι τον μεγάλο βαθμό δυσκολίας σε όλο αυτό. Έχει το κόστος της η αλήθεια. Και απαιτεί θάρρος να την υπηρετείς.
    Την καλησπέρα μου Λυγερή μου. Καλώς όρισες ξανά στα γόνιμα εδώ μέρη.
    Τα φιλιά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και τα δικά μου... Καλή μας μέρα Γιάννη μου.

    Κόστος και πίκρα,πολύ πίκρα...

    Το πάρα πάνω "απόφθεγμα " του Ιατρού των νοητικών ασθενειών ,ψυχοθεραπευτή αλλά και δασκάλου της εποχής (γεννήθηκε το 1949 στο Μπουένος Άιρες και νομίζω ζει ακόμη) παραπέμπει στο ασήκωτο βάρος και την παγωνιά που μας προκαλεί η Ματαίωση .Η Ματαίωση που αποκαθηλώνει και εκπίπτει από την συνείδησή μας πρόσωπα τα οποία επενδύσαμε με εμπιστοσύνη, θαυμασμό αγάπη και εκτίμηση .

    Στην διάρκεια της ζωής μας, ίσως όλοι έχουμε βιώσει ανάλογες ματαιώσεις που δεν έχουν να κάνουν απαραιτήτως με την/τον αγαπημένο μας,αλλά προέρχονται από πρόσωπα που πιστέψαμε και απρόβλεπτα ή ," δια ασήμαντον αφορμή" πετούν την μπάλα στην εξέδρα.

    Δεν ξέρω αν υπάρχει "φόρμουλα" να διαχειρίζεται κανείς ανάλογες καταστάσεις και να μην το παίρνουν από κάτω.

    Ενστικτωδώς προτείνω ( και δεν είναι πανάκεια) ψυχραιμία , αποστασιοποίηση , και κατανόηση της νομοτελειακής Αρχής ότι "Κανένας δεν είναι δεδομένος.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και φυσικά στην πρότασή σου Λυγερή μου δεν μπορώ να διαφωνήσω. Ίσα ίσα θα την κρατήσω κατά νου σαν την μοναδική. Την καλησπέρα μου.

      Διαγραφή
  3. Μας ενδιαφέρει μόνο η γνώμη των ανθρώπων που εκτιμούμε και σεβόμαστε.
    Όλες οι άλλες είναι για κακό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό είναι το επίκεντρο αυτής της ανάρτησης φίλε μου στο οποίο εστιάστηκα και εγω ." στο ασήκωτο βάρος και την παγωνιά που μας προκαλεί η Ματαίωση .Η Ματαίωση που αποκαθηλώνει και εκπίπτει από την συνείδησή μας πρόσωπα τα οποία επενδύσαμε με εμπιστοσύνη, θαυμασμό αγάπη και εκτίμηση" .

      Όσο για τους ...άλλους ,όπως πολύ σωστά επισημαίνεις, αδιαφορώ εντελώς σε βαθμό που να ξεχνώ , σιγά μην κάτσω να σκάσω. Κι άμα λάχει,τους λέω και μια καλημέρα χαμογελώντας...

      Νοιώθω πως τώρα γελάς και Συ μαζί με εμένα και σε ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου έδωσες.
      Όμορφη φθινοπωριάτικη μέρα ε;;; Την περίμενα πως και πως .Λατρεύω το Φθινόπωρο σε βαθμό... ταύτισης μαζί του, αλλά σέβομαι το πάθος για το καλοκαίρι που έχουν κάποιοι και δη ο εκλεκτός μας Giannis Pit.

      Καλή συνέχεια λοιπόν στον καιρό...στην υγειά μας, και στην καλή τύχη ,τελικά, του 'Ελληνα.!

      Διαγραφή
  4. Δεν θα υποστηρίξω ότι έχει συμβεί σε όλους να μας απογοητεύσουν δικοί μας άνθρωποι ενώ είχαμε επενδύσει με εμπιστοσύνη σ'αυτούς. Στους περισσότερους όμως από μας όλο και κάποιος θα γκρεμίστηκε από τα σύννεφα που τον είχαμε τοποθετήσει. Το σπουδαιότερο για μένα δεν είναι να δεις το σβέρκο αυτών των ανθρώπων αλλά να συνεχίζουν να απαιτούν την εμπιστοσύνη σου ενώ σε κοιτούν στα μάτια υποκριτικά φερόμενοι. Για μένα αυτό είναι το χειρότερο. Στο ΟΧΙ μου ας μου γυρίσουν την πλάτη, για να το πω θα πει ότι αναλαμβάνω τις ευθύνες του. Αλλά να σε κοιτούν στα μάτια ενώ σε έχουν διαγράψει είναι το χειρότερο.
    Καλό Φθινόπωρο Λυγερή μου
    Φεύγει ο Σεπτέμβρης φουριόζος με άρωμα χειμώνα και άγριες διαθέσεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αν είμαστε τόσο ΑνοιχτοΜεγαλόκαρδοι που χωράει στην καρδιά μας ένα ικανό πλήθος "δικών" μας ανθρώπων ,τότε σίγουρα όλο και κάποιος θα μας απογοητεύσει ή, θα εκπέσει του βάθρου της εκτίμησης και της εμπιστοσύνης που τον έχουμε τοποθετήσει από... δική μας ανάγκη ( εδώ που τα λέμε.) Ε, δεν θα ζητήσουμε τότε την κεφαλή του επί πίνακι. Κατ’ αρχήν αποστασιοποιούμεθα και προϊόντος του χρόνου η απογοήτευση αμβλύνεται σε βαθμό που να ξεχνιέσται.

    Αλλά όταν αυτόν τον άνθρωπο που θα σου γυρίσει την πλάτη ,ωσάν να ήταν ξένος, στο πρώτο ΟΧΙ που θα ξεστομίσεις, στην πρώτη αντίρρηση η, ασυμφωνία που θα εκφράσεις ακόμη και για "ασήμαντον αφορμή" τον έχεις περιβάλλει με την απόλυτη εμπιστοσύνη σου, την στοργή, την ηθική στήριξη ,την αναγνώριση, έχετε μοιραστεί μαζί τα εσώψυχα σας , τότε το ΟΧΙ σου κοστίζει πράγματι πολύ ακριβά. Η αποκαθήλωση του στην συνείδηση σου ισούται με θάνατο, όταν μάλιστα είσαι από αυτούς που εκεί που φιλούν δεν φτύνουν...

    Εσύ μοναδική μας Αννούλα,πέρα από τον συλλογισμό του Χόρχε Μπουκάϊ , απαντάς στην ταπεινότητά μου θίγοντας μια ακόμη πιο σημαντική παράμετρο του προς συζήτηση θέματος. Την ΥΠΟΚΡΙΣΊΑ αλλά και το ΘΡΑΣΟΣ που βιώνεις στο πετσί σου και ίσως λόγω συνθηκών αναγκάζεσαι να καταπιείς ,από ανθρώπους επιλογής σου ή όχι που έχεις επενδύσει με την εμπιστοσύνη σου.
    Αυτό είναι ένα είδος ψυχαναγκασμού αλλά και ταπείνωσης που κάποτε εκρήγνυται με απρόβλεπτες αντιδράσεις...

    Όμως, όταν Εσύ και γω κάνουμε βουτιά στα ανθρώπινα πάθη ,θύελλα ξεσηκώνεται εκ βαθέων μας που δεν είναι κι ό,τι καλύτερο για μια "ωραία ατμόσφαιρα " που δικαίως ίσως αναζητά κανείς στη διαδικτυακή του περιήγηση.

    Γι αυτό ας πούμε κάτι για τον..καιρό .Τον Υπέροχο γλυκό Σεπτέμβρη που για πρώτη φορά μας δείχνει ό,τι όχι μόνο οι άνθρωποι ,αλλά κι αυτός μπορεί να αποδειχτεί απρόβλεπτος !!!!

    Καλή μας μέρα μάτια μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Στη ζωή πρέπει να μάθεις να λες και κάνα «Όχι»..

    Πρέπει να μάθεις να λες και κάνα ‘όχι’’. Πρέπει να μάθεις να λές, ‘’δε θέλω, δεν αντέχω, δεν μπορώ’’.

    Εσύ θέλεις όλους να τους ευχαριστήσεις, σε όλους να είσαι ο καλός, να μην χαλάσεις κανενός τη ζαχαρένια.

    Εμ δεν γίνεται…

    Όλα τα πράγματα έχουν τα όριά τους. Έτσι και εσύ… Και αν δεν προσέξεις, αν δεν φροντίσεις να λες και κάνα ‘’όχι’’ πού και πού, θα κλατάρεις. Θα καταρρεύσεις.

    Μη φοβάσαι. Δεν είναι εγωισμός…

    Ένας τρόπος για να την παλέψεις είναι. Ένας τρόπος για να μπορείς να συνεχίζεις να είσαι εκεί για αυτούς που αγαπάς.

    ‘’Και αν παρεξηγηθούν; Και αν τους στεναχωρήσω;’’

    Ας παρεξηγηθούν και λίγο. Ας στεναχωρεθούν. Δεν πειράζει. Δεν είναι ότι δεν τους αγαπάς. Είναι ότι δεν μπορείς. Είναι ότι δεν αντέχεις.

    Ας παρεξηγηθούν και λίγο.

    Να είσαι σίγουρος πως κάποια στιγμή θα τους περάσει…

    Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος – Ψυχολόγος M.Sc

    ΑπάντησηΔιαγραφή